Wolni Ludzie, tworzący naszą Osadę, przybyli tu czynić dobrze i odkrywać dobro naturalne: swoje własne, innych Ludzi oraz Ziemi nam powierzonej.
Łączy nas szacunek dla Ziemi, jako planety, Ojczyzny i tej jej cząstki, jaką jest teren Osady.
Wspólną wolą tworzymy w Osadzie sferę dobra, szacunku dla każdego Człowieka i przyrody. Dobro tu przez Osadników zastane, będące wytworem przyrody i duchową aurą eko-Brzozówki, kultywujemy i wzbogacamy swoimi dobrymi myślami, dobrym słowem i prawymi czynami.
Tradycja słowiańska i staropolska jest dla nas inspiracją. Jesteśmy też przyjaźni wobec, niesprzecznych z naszą, tradycji innych krajów, zwłaszcza słowiańskich i obu Ameryk.
W Osadzie panuje tolerancja religijna. Nabożeństwa prywatne nie mogą przeszkadzać innym mieszkańcom Osady. Propaganda religijna nie jest dopuszczalna w przestrzeni Osady.
Każda osoba przybywający do Osady jest uprzejmie przyjmowana i, jeżeli ma taką wolę, pouczona o naszych zasadach i celach Fundacji. Może też uczestniczyć w szkoleniach, zajęciach, ceremoniach i innych spotkaniach na zasadach ustalonych przez Fundację Eko-osada Brzozówka.
W przestrzeni Osady każdy Człowiek cieszy się szacunkiem. Osoby, które w Osadzie ujawnią swoje problemy, mogą liczyć na pomoc ze strony Osadników: dobrą myślą, dobrym słowem, dobrą radą i wsparciem materialnym w miarę możliwości. Jeżeli gość nie przestrzega naszych Zasad to ma być o tym uprzejmie upominany, a w skrajnym przypadku odprawiony z Osady z życzeniami zdrowia.
Wszyscy dorośli Osadnicy, mający na terenie Osady własność lub miejsce zamieszkania, tworzą Wiec Osadników Brzozówki.
Każda i każdy z Osadników żyje na swoim terytorium i ma na nim swobodę, jednak nie może przeszkadzać innym Osadnikom i Sąsiadom.
Wszystkim Osadnikom i naszym gościom służy przestrzeń wspólna, czyli centrum Osady podarowane przez Zasadźcę Osady i zagospodarowane prze Fundację i jej przyjaciół oraz gości. Domy i urządzenia tamtejsze są przeznaczone do wspólnego użytku grona Osadników i Fundacji prowadzących tam działania edukacyjne, kulturalne, zajęcia rozwoju duchowego i spotkania towarzyskie.
O przestrzeń i domy wspólne, a także o drogę wewnętrzną, dbają i łożą na nie Fundacja i wszyscy Osadnicy.
Spory między Osadnikami winny być rozwiązane poprzez nich samych w duchu braterskim, zaś, gdy to okaże się niemożliwe, za zgodą Stron rozsądzi je Wiec, uwzględniając zwyczajowe prawo naturalne.
Wiec obraduje, aby uzyskać wspólną zgodę. W razie braku jednogłośnej zgody, decyzje podejmuje się w głosowaniu.
Wiec może ogłosić przepisy porządkowe obowiązujące w przestrzeni wspólnej terytorialnie oraz w sferze atmosfery i dźwięku Osady.
Wiec może zaprosić na swe obrady zaprzyjaźnione osoby, związane z Osadą
Pomoc wzajemna jest siłą Osadników: Kto jej potrzebuje, winien ją otrzymać. Gdy Osadnik dostrzeże, że inna osoba w przestrzeni Osadyjest w potrzebie, powinien jej ofiarować pomoc i gdy otrzyma przyzwolenie, to ją realnie zapewnić.
Gdy komukolwiek z Osadników lub Fundacji potrzebna jest znaczna pomoc, Osadnicy stają do tłoki, aby wspólną siłą pokonać trudności przekraczające możliwości jednej osoby lub Zarządu Fundacji.
W Osadzie będzie działać Spółdzielnia, jako wspólne przedsiębiorstwo ekonomii społecznej, do której zaproszeni są wszyscy Osadnicy i organizacje z terytorium i przestrzeni Osady.
Osadnicy dbając o przyrodę nie zanieczyszczają gleby Osady ani okolicy, a także powietrza i starają się korzystać z odnawialnych źródeł energii elektrycznej i cieplnej. Prowadzą też selektywną zbiórkę odpadów, w tym kompostowanie i wywożą ze swych siedzib odpady nie przydatne w gospodarstwach, zgodnie z przepisami gminnymi.
Ich warsztaty pracy nie są uciążliwe dla Sąsiadów i neutralne dla przyrody.
Hodując zwierzęta Osadnicy ograniczają ich liczbę do kilku, aby nie zagrażały zwierzętom dzikim ani nie naprzykrzały się Sąsiadom.
Polowania w przestrzeni Osady są zabronione.
Osada zajmuje przestrzeń dawnej działki nr 185 w Brzozówce, ale może zostać powiększona przez Zasadźcę o tereny sąsiednie.
